بسم الله الرحمن الرحیم خداوند بخشنده و مهربان است .

 اسلام دینی الهی و آسمانی است . بنابراین مهربانی و مهرورزی جایگاه وی‍‍‍ژه ای در این دین آسمانی دارد.زیرا خداوند مهرورز و رئوف است .

انسان به طور فطری موجودی عاطفی است.یعنی ناخودآگاه جویای محبت و عاطفه است . دلیل محکم برای اثبات ادعای فوق همین گرایش طبیعی و غریزی انسان به اجتماع و زندگی اجتماعی است . تا در سایه این اجتماع به نیاز های فطری خویش دست یابد . دین اسلام به عنوان کامل ترین دین آسمانی تاکید ویژه ای بر محبت و مهرورزی دارد . الگوی انسانی کامل معرفی شده در دین اسلام حضرت محمد (ص) است . محبت و مهربانی در تمامی ابعاد زندگی ایشان موج می زند . از کانون گرم خانواده گرفته تا اجتماع مردم عادی – از دعوت آسمانی ایشان گرفته تا جنگ ها و غزواتی که ایشان با آن ها مواجه شد.در تمامی این مراحل ایشان هرگز اصل مهم مهرورزی را فراموش نمی کردند .

دین اسلام رابطه میان مسلمانان را یک رابطه برادری و برابری معرفی می کند و برای همه اقشار حقوق مساوی و یکسانی را قائل است و این مهم را به کرات توسط سیره پیامبر متذکر می شود.مثلا اینکه بلال حبشی یک سیاه بود ولی موذن پیامبر بود. یا سلمان فارسی عرب نبود ولی در مجالس همنشین پیامبر بود . و در صحنه هایی که حضرت در مجالس گوناگون با تمامی قشرهای جامعه مراوده و نشت و برخاست داشتند .

دین اسلام با وضع قوانین خاص عنصر محبت و مهرورزی را به شکلی خاص تداوم می بخشد. زکات – خمس – صدقه و احسان از جمله ی این قوانین و ضوابط هستند. به گونه ای که زکات را با نماز توصیه می کند. تاکید اسلام بر حقوق همسایه نمونه ی دیگری از اهمیت مهرورزی در اسلام است .اسلام مسلمین را مکلف کرده که از احوال همسایه خویش دستگیری نمایند . مبادا مسلمانی شب سیر بخوابد در حالی که همسایه اش با شکم گرسنه شب را به صبح برساند که در این صورت مسلمان نیست .

تاکید اسلام به برگزاری نماز جمعه و جماعت – صله رحم - ... نیز بیانگر اهمیت مهرورزی در اسلام است .

سیره ی حکومتی امیر المومنین (ع) کلید تحقق اصول چهارگانه ی دولت جدید کارگزاران نظام جمهوری اسلامی با نهادینه نمودن سیره های حکومتی پیامبر اکرم (ص) و امیر المومنین (ع) خواهند توانست تحقق بخش حکومت دینی و اهداف و ارمان های مقدس نظام باشندادامه مطلب...

محبت از درخت آموز

                           که سایه از سر هیزم شکن هم بر نمی دارد

  محبت ...
          و اثر آن در پیشرفت جامعه

 خداوند متعال به حضرت محمد(ص) می فرمایند:

 این چهره ی بشاش تو واین لبخندهای تو به مردم است  که باعث می شود آن ها گرد تو جمع آیند.

آری هر موجود زنده ای به عشق ومحبت دیگران احتیاج دارد .

مگر نه اینکه می گویند:

از محبت خارها گل می شود       

از محبت سرکه ها مل می شود ...

راستی گفتم سرکه یادم افتاد که سال نورا تبریک بگویم وامید وارم در سال جدید که سال

                                      (( اتحاد ملی وانسجام اسلامی ))

  است در سایه لطف خدا دستان چپاول گران را از سرزمین اسلامیمان کوتاه کنیم .

                                                                                       انشاء الله

سوال این است نقش محبت در پیشرفت وتعالی یک جامعه چیست؟

 بچه ای را در نظر بگیرید بعضی اوقات با این که مادر از دست او عصبانی است واورا از خود ترد می کند ولی باز هم به طرف مادر می آید.

چرا ؟ ؟ ؟

 چون عشق واقعی مادر ومحبت قلبی مادر اورا به طرف خودش می کشد .

حال در یک جامعه اگر من نوعی به عنوان عضوی از این جامعه احساس کنم که مسئولین مملکت

 از روی علاقه ای که به سرنوشت من دارند یه کشور خدمت می کنند حتما تا پای جان از ایشان

دفاع خواهم کرد وسعی می کنم با آوایی که با هم وطنانم سر می دهم از آرمان هایم دفاع

کنم .وایا ا ین باعث پیشرفت وتعالی جامعه نخواهد بود.

پیامبر (ص) که ما سیره ی ایشان را می خواهیم سر لوحه ی زندگی مان قرار دهیم چه رفتاری

با مردم داشتند وچه چیزی باعث می شد که یهودی ومسیحی را نیز به طرف خودشان جذب

نمایند واینک ما بعد از سالیان درازی که از رحلت ایشان می گذرد اگر واقعا آن چه که ایشان برای

ما به یادگار گذاشتند را سر لوحه ی کارهایمان قرار دهیم آیا در زندگی مان تحولی عظیم رخ

نمی دهد.

پیامبر به عیادت کسی می روند که هر روز بر سر شان زباله میریخت  راه را بر ایشان می بست

...

ما چه می کنیم با کسی که حتی این کارها را هم نکرده است تنها از ما کمکی جزیی

می خواهد؟

چندانکه گفتم غم باطبیبان                       درمان نکردند مسکین غریبان

آن گل که هردم در دست بادیست             گوشرم بادش از عندلیبان

یارب امان ده تا باز بیند                            چشم محبان ،روی حبیبان

درج محبت بر مهر خود نیست                  یارب مبادا کام رقیبان

ای منعم آخر خوان وجودت                       تا چند باشیم از بی نصیبان

حافظ نگشتی شیدای گیتی                    گر می شنیدی پند ادیبان

مردم خوب ایران دوستتان دارم...

                                           به نام خدایی که همین نزدیکیست و...
می خواهم از گذر گاه تیر حادثه ها بگذرم ونگاه خون بار شقایق را ببینم وبه یاد غربت زینب
وناله های رقیه سکوت شب را بشکنم .
زینب جان!می خواهم ناله های شبانه ات رادر کوچه پس کوچه های غربت شام بیابم.
می خواهم سینه ی شب های بی کسی را بشکافم ودر گوشه ای از چشمان خون بار چهره ی
سیلی خورده وپاهای تاول زده ی نیلوفری را مرحم باشم.
زینب جان!تو از جور نامردان مدینه ی خویش سوختی!زینبم!آسمان از ظلمی که بر تو رفته گریست ومن چگونه سکوت اختیار کنم وقبرشش گوشه ی حسینت را عاشق نباشم.
من با کوله باری از درد والتماس به کوچه ی یاد تو قدم می گذارم تا شاید ،نگاه یاس زخمی قلبم را مرهم باشد.پذیرایم باش که در جاده ی بی کسی ،امید رحمت تو نوید بخش کویر خشکیده ی وجودم است.
طبل ها می کوبند واشک های بی تاب رهایند.گودخانه ی چشم دیگر تاب دریا دریای غم رانمی آورد
وموج موج اشک برصورتم روان می شود .پلک ها را می بندم تا شاید شورش دلم را مرهمی گذارم،
اما صدای العطش...العطش...از فراسوی تاریخ برجانم چنگ می زند.                                      چه نزدیک است پژواک مویه های کودکان بی قرار نینوا!
چه بی نوایم که توان دست یاری آقایم را ندارم!دست ها را بالا می برم.به آسمان نگاه می کنم .
ظهر خونینی است !خورشید به سختی می تابد! اشک خورشید چون تیغه های فلزی برنده بر روی مان که نه بر روحمان می نشیند!
تا ساعتی دیگر ،تاب نمی آورم.سراسیمه برمی خیزم از کوچه ها می گذرم.هیچ کجای شهر
غریبه نیست.هر جا پا می گذارم ،در خیمه ی آقایم وبوی خاک کربلا برمشام جانم می نشیند.
اما آرام ندارم .آقا!نگاهم کن .محتاج نظری از سوی توام.دلم تاب این همه سرگشتگی بی پایان را ندارد.اما مگر در باوران نمی گنجد که تودل سپرده گانت را به مسلخ عشق فرستادی. 
تا قربانی راه دوست شوندوسر بر پای او افکنند.
باید همه این را بدانند که در مسلک ما بودندپدرانی که در حماسه ی جاوید ،به تأسی از تو ،
سر فرزند به دامان گرفتند...که عرفان سرخت هیچ گاه در خاطرمان کم رنگ نخواهد شد.
عجب جاذبه ای وبارقه ی شوقی به دلم میهمان کردی که ملک محبتت مرا از همه ی علایق رسته است . تمام وجودم موج التماس می شود و شاید همه چیز را از نگاهم می خوانی !
وچشم هایم را می بندم ،چه قدر عاشورا را ببینم وتا به کی حسین تنها بماند؟
گفتیم کاش آقا در ظهر عاشورا بیاید ...ولی افسوس...

چند دوبیتی به مناسبت حماسه ی نهم دی 88
نهم دی ماه نماد بصیرت و آگاهی ملت شریف ایران است.
آخ که این ضرب المثل ها در جای خود چه مفهومی دارند!!!
داستان دو برادر مهربان
فرض کن حضرت مهدی ( عج) ...
تولید ملی ، خود کفایی ، حمایت از تولید کنندگان داخلی
سپاسگزاری اکنون وهمین جا...
تسلیت به خانواده ی همکاران ازدست رفته ام...
زود قضاوت نکنیم ...
عصر جمعه شد و...
وااااااااااااااای خدا من خیلی شاکیم!
روز جهانی معلولین مبارک
ردپا
عکس های زیبایی از طبیعت
آغازی دوباره...
[عناوین آرشیوشده]