با همه ي لحن خوش آوايي ام / دربدر کوچه ي تنهايي ام

اي دو سه تا کوچه ز ما دورتر / نغمه ي تو از همه پرشورتر

کاش که اين فاصله را کم کني / محنت اين غافله را کم کني

کاش که همسايه ي ما مي شدي / مايه ي آسايه ي ما مي شدي

هر که به ديدار تو نائل شود / يک شبه حلال مسائل شود

دوش مرا حال خوشي دست داد / سينه ي ما را عطشي دست داد

نام تو بردم لبم آتش گرفت / شعله به دامان سياوش گرفت

نام تو آرامه ي جان منست / نامه ي تو خط امان منست

اي نگهت خواستگه آفتاب / بر من ظلمت زده يک شب بتاب

پرده برانداز ز چشم ترم / تا بتوانم به رخت بنگرم

اي نفست يار و مددکار ما / کي و کجا وعده ي ديدار ما ؟

دل مستمندم اي جان به لبت نياز دارد / به هواي ديدن تو هوس حجاز دارد

به مکه آمدم اي عشق تا تو را بينم / تويي که نقطه ي عطفي به عوج آيينم

کدام گوشه ي مشعر کدام کنج منا / به شوق وصل تو در انتظار بنشينم

روا مباد که بر بنده ات نظر نکني / روا مباد که ارباب جز تو بگزينم

چو رو کني به رهت درد و رنج نشناسيم / ز لطف روي تو دست از ترنج نشناسيم

اي زليخا دست از دامان يوسف باز کش / تا صبا پيراهنش را سوي کنعان آورد

ببوسم خاک پاک جمکران را / تجلي خانه ي پيغمبران را

خبر آمد خبري در راه است / سر خوش آن دل که از آن آگاه است

شايد اين جمعه بيايد ، شايد / پرده از چهره گشايد ، شايد

دست افشان پاي کوبان مي روم /